Terwijl ik mijn blanke huidje zoveel mogelijk laat bakken in de schaarse zon die er momenteel is, om toch eindelijk die goudbruine tint te krijgen, zijn de Indonesische vrouwen geobserdeerd door het tegenovergestelde: wit worden. Kijk, dat is toch best lastig. Een blanke huid kan je in de zon mooi bruin laten branden, maar hoe krijg je een bruine huid wit? Bleken! En alle vrouwen willen een witte huid, want blank staat voor Westers, blank staat voor schoonheid en blank staat voor succes.
Dus bevatten alle, maar dan ook werkelijk bijna alle cremes, bodylotions en douchegels 'bleekmiddel', althans, ze geven de garantie dat je huid verschillende tinten lichter wordt. Nee daar zit ik op te wachten, zucht. Het toppunt tot nu toe is een tube zonnebrand creme met whitening, ja, echt waar! In de zon zitten en tegelijk wit worden, waar kan dat nou?
Ik gok dat zo'n 70 procent van alle reclames hier op tv ook gaat over middeltjes en cremepjes om je huid lichter te maken. Indo's (mensen van gemixed Indonesisch en Europees bloed, dus blanker dan de rest) zijn hier alleen al vanwege hun huidskleur een succes. Bovendien worden ze vaak als aantrekkelijk beschouwd. Talent of niet, met je blanke Indohuid krijg je veel eerder een rol in die ene soapserie, of kan je zomaar zangeres worden. Gewoon omdat je leuk bent om naar te kijken.
Ik begrijp er echt geen lor van, smeer me nog eens in met bruiningsolie en laat de zon zijn werk doen.
