Niets is hier wat het lijkt. Zeker niet als het op eten neerkomt. Al drie weken ben ik aan ik hongerig op zoek naar aubergines, wat ik erg lekker vind en wat ze hier ook schijnen te bereiden.
Toen ik laatst in een van de goedkoopste eettentjes (local student place) van de stad eindelijk mijn aubergine dacht gevonden te hebben, kwam ik van een koude kermis thuis. De bruin- achtige stukken die op mijn rijst geschept waren bleken namelijk geen stukjes aubergine, maar opgekrulde koeiehuid met vet en al. Gatverdamme!
Ergens in mijn achterhoofd wist ik mij te herinneren dat 'tongseng' aubergine betekende. Toen ik dat dus laatst in een leuk restaurantje aan zee op de kaart zag staan, was ik meteen dolenthousiast. Eindelijk zou ik mijn aubergine krijgen! Maar wederom gruwelde ik toen ik het gerecht voorschoven kreeg: weer gekrulde koeievet. Potver!
Na bijna een maand ben ik erachter. Het moet geen tongsen zijn, maar terong. Ach ja. Dat die paar letters zo'n verschil kunnen maken tussen een heerlijke maaltijd of gruwelen bij de aanblik van weer een bord koeiehuid.
